หน้า 25 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 54 / 62

• ชายที่ต้องห้าม มี 2 จำพวก 1. ชายที่ไม่ใช่สามีของตน 2. ชายที่ประเพณีหวงห้าม เช่น นักบวช • การประพฤติผิดในกาม มีโทษมากหรือโทษน้อย ขึ้นอยู่กับ 1. คุณความดีของผู้ที่ถูกละเมิด 2. ความแรงของกิเลส 3. ความเ

บทความนี้กล่าวถึงชายที่ต้องห้ามในสองจำพวก ได้แก่ ชายที่ไม่ใช่สามีและชายที่ประเพณีหวงห้าม รวมถึงโทษของการประพฤติผิดในกามที่ขึ้นอยู่กับคุณความดีของผู้ที่ถูกละเมิด ความแรงของกิเลสและความเพียรพยายามในการท

5. สุรา เมระยะ มัชชะ ปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิฯ (ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือ เจตนาเครื่องงดเว้นจากการดื่มสุราเมรัย อันเป็น ที่ตั้งแห่งความประมาท) 7.4 ธรรมที่เกื้อกูลต่อการรักษาศีล การ

การรักษาศีลให้บริสุทธิ์นั้นเป็นความท้าทายสำหรับผู้ที่ต้องเผชิญกับสิ่งล่อลวงในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะในการงดดื่มสุราเมรัยซึ่งเป็นต้นเหตุของความประมาท การมีคุณธรรมอย่างหิริและโอตตัปปะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ

“สิ่งของที่พวกเธอได้นำมา จงนำกลับไปคืนยังเรือนของพวกเธอเถิด” ครั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงพระธรรมเทศนานี้จบลง ภิกษุเหล่านั้นจึงเกิดความละอายและ เกรงกลัวบาปอกุศล ต่างรักษาสติอยู่ในธรรมจนกระทั่งจิตเป็นสม

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของหิริและโอตตัปปะในการรักษาศีล ซึ่งเป็นธรรมะที่ทำให้สังคมสงบสุขและมั่นคง เนื้อหาเน้นถึงการสร้างหิริจากการอยู่ในกรอบของจริยธรรม รวมถึงวิธีการพัฒนาหิริโดยพิจารณาชาติกำเนิดและห

2. พิจารณาถึงอายุของตนเองว่า คนมีอายุเช่นเรา ได้รับการสั่งสอนอบรมมาแล้ว ทั้งยังได้เรียน รู้จากประสบการณ์ชีวิตว่า อะไรดี อะไรชั่ว ถ้าเรายังผิดศีล ก็เสียทีที่มีอายุมากเสียเปล่า แต่ไม่มีสติปัญญา ตักเตือน

การพิจารณาถึงอายุของตนเอง ความกล้าหาญในการทำดี การศึกษาธรรม และโอตตัปปะซึ่งเกิดจากการกลัวบาปที่เกิดจากการติเตียนตนเองและผู้อื่น รวมถึงภัยในทางกฎหมายและภัยในทุคติ โดยเน้นการหมั่นฝึกฝนคิดพิจารณาเพื่อให้

…เมื่อแตกกายทำลายขันธ์ ย่อมมีสุคติเป็นที่ไป 1 มหาปรินิพพานสูตร, ทีฆนิกาย มหาวรรค, มก. เล่ม 13 ข้อ 80 หน้า 254-255. 136 DOU บ ท ที 8 อ า นิ ส ง ส ข อ ง ก า ร รั ก ษ า ศีล

บทที่ 8 กล่าวถึงอานิสงส์ของการรักษาศีลในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่ความสำคัญของศีลในชีวิตประจำวันและการพัฒนาจิตใจ การรักษาศีลช่วยให้เกิดความสุขและบรรลุธรรมขั้นสูงสุด ข้อดีที่พระพุทธเจ้าได้สอนไว้เกี่ยวกับศ

1. ย่อมได้โภคทรัพย์สมบัติมากมาย หมายความว่า ศีล ย่อมทำให้ผู้รักษาได้โภคทรัพย์ประการ หนึ่ง และใช้ได้อย่างเต็มที่อีกประการหนึ่ง ศีลทำให้เกิดโภคทรัพย์ได้อย่างไร เราจะสังเกตเห็นได้โดยทั่วไป จากหน่วยงานต่า

การรักษาศีลเป็นสิ่งที่นำมาซึ่งโภคทรัพย์และความน่าเชื่อถือในสังคม โดยที่ผู้มีศีลย่อมเป็นที่รักและเคารพในชุมชน การมีศีลช่วยให้ผู้คนใช้ทรัพย์สมบัติได้อย่างมีความสุขและปราศจากความกลัว การรักษาศีลยังทำให้เ

มหาธัมมปาลชาดก ในอดีตกาล เมื่อครั้งที่พระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในกรุงพาราณสี ยังมีพราหมณ์ผู้หนึ่งชื่อว่า ธรรมปาละ เป็นผู้ปกครองบ้านธรรมปาลคาม พราหมณ์ผู้นี้เป็นผู้ประพฤติธรรมรักษากุศลกรรมบถ 10 เป็นอย

ในสมัยพระเจ้าพรหมทัตที่กรุงพาราณสี มีพราหมณ์ชื่อธรรมปาละที่ศึกษาธรรมและมีบุตรชื่อธรรมบาลกุมาร ซึ่งเรียนเก่งจนเป็นหัวหน้าศิษย์ 500 คน เมื่ออาจารย์เสียชีวิต ธรรมบาลกุมารพูดคุยกับเพื่อนศิษย์เกี่ยวกับความ

8.1.3 ศีลเป็นเครื่องมือแก้ปัญหาเศรษฐกิจ อานิสงส์ของการรักษาศีลที่กล่าวมาแล้ว เป็นเรื่องเฉพาะตัวบุคคล หมายความว่า ใครรักษาศีลได้ ครบบริบูรณ์ ผู้นั้นย่อมได้รับอานิสงส์ดังกล่าว ซึ่งเกิดผลเฉพาะตัวแก่ผู้ปฏ

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการรักษาศีลในการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ โดยแสดงให้เห็นว่าเมื่อบุคคลหรือสังคมใดมุ่งมั่นในการรักษาศีล อานิสงส์ที่เกิดขึ้นจะส่งผลให้เมืองหรือประเทศนั้นๆ มีความอุดมสมบูรณ์ ประชาชนอยู

ตลอดจนประชาชนทั่วแคว้นต่างชักชวนกันรักษาศีล ต่อมาฝนก็ตกต้องตามฤดูกาล ทำให้พืชพันธุ์ธัญญาหาร บริบูรณ์ ฤดูกาล ไปด้วย จะเห็นว่าการรักษาศีลในระดับของมวลชนนั้น มีผลทำให้บรรยากาศของโลกดีขึ้น ฝนก็ตกต้อง ตาม

การรักษาศีลในระดับของมวลชนมีผลกระทบต่อบรรยากาศโลก ทำให้ฝนตกตามฤดูกาลและพืชผลอุดมสมบูรณ์ หากไม่รักษาศีลอาจเกิดผลลบไม่เพียงแต่ต่อตนเอง แต่ยังมีผลต่อสังคม เศรษฐกิจ และธรรมชาติด้วย โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าตร

มีความหมายดังต่อไปนี้ 1. สีเลนะ สุคะติง ยันติ แปลว่า ศีลทำให้ไปสู่สุคติ 2. สีเลนะ โภคะสัมปะทา แปลว่า ศีลทำให้มีโภคทรัพย์ 3. สีเลนะ นิพพุติง ยันติ แปลว่า ศีลทำให้ไปพระนิพพาน โดยเฉพาะในข้อ 3 นี้ หมายควา

ศีลมีความหมายว่าทำให้ไปสู่สุคติและพระนิพพาน โดยเฉพาะการปฏิบัติตามศีลเป็นสิ่งจำเป็นในการเข้าถึงพระนิพพาน ศีลมีบทบาทเป็นพื้นฐานของสมาธิและปัญญา การรักษาศีลทำให้เกิดความบริสุทธิ์ทางกาย วาจา ใจ ช่วยสร้างค

… ความแตกต่างของสัตว์จึงแตกต่างกัน จูฬกัมมวิภังคสูตร, มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์, มก. เล่ม 23 ข้อ 596 หน้า 259. บทที่ 8 อ า น ส ง ส ข อ ง ก า ร รั ก ษ า ศีล DOU 151

การผิดศีลตามหลักพระพุทธศาสนาส่งผลต่อชีวิตและสุขภาพของบุคคล เช่น การฆ่าสัตว์ทำให้อายุสั้น การลักทรัพย์ส่งผลต่อสุขภาพจิต การประพฤติผิดในกามอาจนำไปสู่โรคติดต่อ การโกหกอาจทำให้ความจำเสื่อม และการดื่มน้ำเม

4) ย่อมเป็นผู้มีสติไม่สมประกอบ เป็นคนโง่เขลา ปัญญาอ่อน 5) โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมเป็นบ้า อานิสงส์ของศีลมีคุณอย่างไม่อาจประมาณได้ เช่นเดียวกัน การละเมิดศีลก็มีโทษภัยอย่างร้ายแรง ดังนั้นจึงไ

การรักษาศีลมีอานิสงส์ที่ล้ำค่า เปรียบเทียบกับการละเมิดศีลซึ่งมีโทษภัยร้ายแรง พระพุทธองค์กล่าวถึงความสำคัญของการรักษาศีลและเตือนให้ผู้ที่มีศีลมีชีวิตที่มีคุณค่ากว่า อย่าประมาทในเวลาที่ผ่านมาแล้วและต้อง

ดังนั้นการรักษาศีลข้อนี้จึงเป็นพุทธวิธีที่สำคัญในการกำจัด รสตัณหาให้เบาบางลงไปได้เป็นอย่างดี ทั้งยังเป็นประโยชน์ต่อร่างกายจากการตัดอาหารส่วนเกินออกไปโอกาสเกิดโรคภัยต่างๆ เช่น ความดันโลหิตสูง และยังส่ง

การรักษาศีลข้อนี้เป็นวิธีสำคัญในพุทธศาสนาในการลดตัณหาและสร้างประโยชน์ต่อสุขภาพ เช่น การลดโอกาสเกิดโรคภัยต่างๆ และเพิ่มพูนความสามารถในการปฏิบัติสมาธิภาวนา โดยเฉพาะการควบคุมอาหารและหลีกเลี่ยงการกระตุ้นท

7. นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนะ มาลาคันธะ วิเลปะนะ ธาระณะ มัณฑะนะ วิภูสะนัฏ ฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ (ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือ เจตนาเครื่องงดเว้นจากการฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมดนตรี ดูการละเ

การรักษาศีล 8 หรืออุโบสถศีล ไม่เพียงแต่มีอานิสงส์ให้จิตใจสงบ ยังเป็นการลดช่องว่างระหว่างชนชั้น และเป็นการคุมกำเนิดตามธรรมชาติ พระพุทธเจ้าตรัสว่าอุโบสถมี 3 ประเภท คือ โคปาลกอุโบสถ นิคัณฐอุโบสถ และอริยอ

…รู้แจ้งเห็นแจ้งไป ตามความเป็นจริง จูฬกัมมวิภังคสูตร, มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์, มก. เล่ม 23 ข้อ 583 หน้า 252. 168 DOU บทที่ 9 ศีล 8 แ ล ะ อุโบสถศีล

การศึกษาผลของการรักษาศีลแบ่งออกเป็น 3 ระดับ, ผลในปัจจุบันชาติคือมีความสุขกายสบายใจ, ไม่โกรธ, สัมมาทิฏฐิที่มั่นคง; ผลในภพหน้าคือไปสุคติโลกและมีสุขภาพร่างกายดี; ผลสูงสุดคือบรรลุมรรคผลนิพพานเพื่อรู้แจ้งจ

10.4 ประเภทของ “ภาวนา” ภาวนา มี 2 อย่าง คือ 1. สมถภาวนา 2. วิปัสสนาภาวนา 10.4.1 สมถภาวนา สมถภาวนา คือ การฝึกฝนอบรมจิตให้สงบหยุดนิ่งเป็นอารมณ์เดียว ทำให้กิเลสนิวรณ์สงบลง มีอรรถาธิบายแสดงไว้ว่า ชื่อว่า

ภาวนาแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ สมถภาวนา ซึ่งเป็นการฝึกจิตให้สงบและอยู่ในอารมณ์เดียว และวิปัสสนาภาวนา ที่ช่วยให้เกิดการเห็นอันลึกซึ้งต่อธรรมชาติของสรรพสิ่ง โดยสมถภาวนา แบ่งออกเป็น 3 ระดับ คือ บริกรรมภาว

อนัตตะ มีอรรถาธิบายแสดงไว้ว่า ธรรมชาติใดย่อมเห็นแจ้งในขันธ์ 5 โดยประการต่างๆ มี อนิจจะ ทุกขะ อสุภะ ฉะนั้นธรรมชาตินั้นชื่อว่า วิปัสสนา วิปัสสนา มี 3 ประการ คือ 1) วิปัสสนาญาณที่มีการกำหนดรู้ในสังขารธรร

การเจริญภาวนาประกอบด้วยถ้อยคำสำคัญ อนัตตะ วิปัสสนาที่มุ่งพัฒนาทักษะด้านปัญญาเพื่อปล่อยวางจากกิเลส โดยมีกรรมฐานเป็นการฝึกอบรมจิตเพื่อการบรรลุฌานและนิพพาน กรรมฐานแบ่งออกเป็นสมถะและวิปัสสนา รวมถึงวิธีการ

อนุสสติ หมายถึง การระลึกถึงอยู่เนืองๆ เสมอๆ ความมีสติระลึกถึง เช่น พุทธานุสติ ระลึกถึง คุณของพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ พรหมวิหาร หมายถึง ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของพรหม มี 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา อ

เนื้อหาพูดถึงการระลึกถึงเสมอๆ ผ่านอนุสสติ รวมถึงการพิจารณาคุณของพระพุทธเจ้า, ความสำคัญของพรหมวิหาร 4, การพิจารณาธาตุในร่างกาย, และสมาธิที่หมายถึงการทำให้จิตสงบแน่วแน่ การมีจิตจดจ่อในกิจกรรมต่างๆ เช่น

เมื่อวางใจให้นิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายได้อย่างถูกส่วนแล้ว ก็จะเข้าถึงสภาวธรรมที่ลุ่มลึกไปตาม ลำดับ ความสงสัยในธรรมทั้งหลายก็หมดสิ้นไป ดังที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ได้แสดงพระธรรมเทศนาไว้

เมื่อวางใจตรงศูนย์กลางกายอย่างถูกต้อง จะเข้าถึงสภาวธรรมที่ลุ่มลึก ความสงสัยจะหมดสิ้น พระมงคลเทพมุนีแสดงพระธรรมเทศนาให้พัฒนาเข้าถึงพระธรรมกายโดยใช้หลักมัชฌิมาปฏิปทา การตั้งใจให้นิ่งอยู่ที่กลางกาย ทำให้

4. อุทธัจจกุกกุจจะ คือ ความฟุ้งซ่าน และความรำคาญ กิเลส 2 ประการนี้ ทำให้จิตใจหม่นหมอง ฟุ้งซ่าน หาความสุขใจมิได้ บางคนถึงกับเป็นโรคประสาทไปก็มี 5. วิจิกิจฉา คือ ความสงสัยลังเลใจ ไม่อาจตัดสินใจได้ ในแนว

การเจริญภาวนาเป็นงานสำคัญที่ทำควบคู่ไปกับการทำทานและการรักษาศีล เป็นการฝึกใจให้สงบและหยุดนิ่งอยู่ภายในศูนย์กลางกาย โดยปฏิบัติตามหลักมัชฌิมาปฏิปทา เมื่อใจหยุดได้ ก็จะเข้าถึงสภาวธรรมและเห็นอันวิเศษ ทำให